علی خدایی؛ حسین زارع؛ احمد علیپور؛ امید شکری
دوره 2، شماره 2 ، آبان 1394، ، صفحه 27-38
چکیده
با توجه به فراگیر بودن تعارضات والد- نوجوان در تعاملات درونخانوادگی و پیامدهای ناخوشایند آن در کوتاهمدت و بلندمدت، توسعه و استفاده از برنامههای مداخلهای، با هدف آموزش مدیریت انطباقی این تعارضها، یک ضرورت پژوهشی اجتنابناپذیر است. بر این اساس، کاهش تعارض والد- نوجوان انجام شد. در این پژوهش 50 مادر (25 نفر در گروه آزمایش، ...
بیشتر
با توجه به فراگیر بودن تعارضات والد- نوجوان در تعاملات درونخانوادگی و پیامدهای ناخوشایند آن در کوتاهمدت و بلندمدت، توسعه و استفاده از برنامههای مداخلهای، با هدف آموزش مدیریت انطباقی این تعارضها، یک ضرورت پژوهشی اجتنابناپذیر است. بر این اساس، کاهش تعارض والد- نوجوان انجام شد. در این پژوهش 50 مادر (25 نفر در گروه آزمایش، 25 نفر در گروه کنترل) شرکت کردند و قبل و بعد از آموزش، به نسخه والد پرسشنامه سنجش تعارض والد- نوجوان (APCQ) و فهرست سبک حل تعارض (CRSI<span lang="AR-SA" style="font-family:;" new="" b="" roman";"="" nazanin";="" 10pt;="" "times="" roman";="">) پاسخ دادند. برنامه بازآموزی اسنادی به شیوه گروهی برای مادران گروه آزمایش در 7 جلسه دو ساعته اجرا شد. نتایج نشان داد که در کوتاهمدت و بلندمدت، برنامه مداخلهای در افزایش میزان خوشبینی و راهبرد حل مساله مثبت مادران و در کاهش شدت تعارض آنها با نوجوانان و راهبردهای غیرانطباقی منفی موثر بود. نتایج پژوهش حاضر از نقش تعیین کننده برنامه بازآموزی اِسنادی به کمک تقویت تفکر خوشبینانه و بهبود مهارتهای حل تعارضات بینفردی، در کاهش شدت تجارب متعارض والد- نوجوان به طور تجربی حمایت کرد.
لیلا رمزی؛ زهره سپهری شاملو؛ احمد علیپور؛ حسین زارع
دوره 1، شماره 2 ، اسفند 1393، ، صفحه 19-30
چکیده
یکی از عوامل مهم در ارتباط، نحوه مقابله با موقعیتهای استرسزا و مشکلات است. استفاده از پاسخهای مقابلهای موثر، به افراد در غلبه بر مشکلات جسمانی و روانی، روابط بین فردی، اجتماعی و تعارضات فردی کمک میکند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی واقعیتدرمانی به شیوه گروهی بر بهبود راهبردهای مقابلهای انجام شد. شرکتکنندگان ...
بیشتر
یکی از عوامل مهم در ارتباط، نحوه مقابله با موقعیتهای استرسزا و مشکلات است. استفاده از پاسخهای مقابلهای موثر، به افراد در غلبه بر مشکلات جسمانی و روانی، روابط بین فردی، اجتماعی و تعارضات فردی کمک میکند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی واقعیتدرمانی به شیوه گروهی بر بهبود راهبردهای مقابلهای انجام شد. شرکتکنندگان 91 زن متاهل شاغل شهر مشهد بودند و پرسشنامه راهبردهای مقابلهای لازاروس و فولکمن (WOCQ) را تکمیل نمودند. تعداد 30 نفر از شرکتکنندگان که نمره بالا درمقیاس راهبرد مقابلهای هیجانمدار و نمره پایین در مقیاس راهبرد مقابلهای مسالهمدار داشتند انتخاب شدند و در دو گروه مداخله و کنترل (15 نفر در هر گروه) قرار گرفتند. یافتهها نشان داد که نمره کلی مقابله هیجانمدار و زیرمقیاس گریز- اجتناب در گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل، کاهش معنادار داشته است. همچنین نمره کلی مقابله مسالهمدار و زیرمقیاسهای مقابله مسالهمدار و زیرمقیاسهای حل مساله، برنامهریزی و ارزیابی مجدد مثبت در گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنادار نشان داد. تغییرات ایجاد شده در پیگیری 45 روزه نیز ماندگار بود. یافتههای پژوهش حاضر اطلاعات مفیدی را در زمینه آشنایی با واقعیتدرمانی و راهبردهای مقابلهای و نحوه تغییر و بهبود آنها فراهم میکند. در الگوهای مشاوره زناشویی میتوان از واقعیتدرمانی برای بهبود راهبردهای مقابلهای و کاهش تعارضات زناشویی استفاده نمود.